Kendin ol...

30 günlük 15 dakikalık sayfalar maratonum bu yazıyı tamamlayıp yayınladığımda resmi olarak sona erecek. Her ne kadar yedi günlük küçük bir kaytarma yaptıysamda geri kalan zamanda çok şey öğrendiğimi söylemeliyim. Farklı karışımlar, yeni malzemeler, yapılması ve yapılmaması gerekenler... Kendiniz ve keyfinizle başbaşa kaldığınız bu çeyrek saatlik dilimlerle aklınızın nasıl sakinleyip, yaratıcılığınızın ve araştırmacılığınızın nasıl kanatlandığını anlatmam mümkün değil. Gördüğünüz bir renk, yakaladığınız minicik bir doku başka dünyalar yaratabiliyor karşınızda. Sadece size ait olan, kendiniz olduğunuz bir dünya... İşte bu deneyimin şerefine son günlerin modasına uyup bir selfie çalışması yaparak bu maratonu anlamlı bir şekilde bitirmeye karar verdim. Günün sonunda kendim gibi olduğum için mutluyum. Bir başka yayında görüşmek dileğiyle, hoşçakalın, esen kalın =))))))

Şakacı Kedi günü...

Başlığa bakıp aldanmamak lazım , bizim evde bir kedi yok . Gerçi kedileri çok severim o ayrı. Olay kestirmeden kediye geldi niyeyse. Mevzunun başı ise şöyle. Ben yine masa başındayım malum defterin önünde, elimdeyse bir maket bıçağı, nerden aklıma geldiyse oturmuş sayfada pencereler açıyorum. Neymiş efendim arkasına birtakım desenler eklenince eğlenceli olabilirmiş. Boyuyorum, yapıştırıyorum hımm bu sayfa fena olmadı. Gelin görün ki pencereli sayfa hiç de düşündüğüm gibi değil. Belki büyük bir defterde daha başarılı olabilir ama bu kadar küçük bir deftrede hiç olmadı hiççç. Normalde burda vazgeçebilirdim, ama şakacılığım tuttu gittim güzel bir kedi buldum. Tabii bu durumu kurtarmaya yetmedi, altına kedili bir bant yapıştırdım bu da yetmedi bir de kırmızı daire stickerlar ekledim ehhh işte şimdi o kadar da kötü değil. Nerden nereye yani...

Kelebekli Kolaj...

Evde bir hapşırık fırtınasıdır gidiyor. Üç ben, bir eşim...Hapşırmadığım zamanlarda da "aaahhh eklemlerim" diye nineler gibi söylenip duruyorum. Şaka gibiyim yani bir koltuktan diğerine sürüne sürüne geçip ordanda yatağa savruluyorum. İşin ilginç yanı bir önceki hastalığımı atlatalı henüz sadece bir hafta olmuştu. Çok sıkıcı ama yapılacak pek bir şey yok. Bu yüzden iyi hissettiğim bir arada bu kelebekli kolajı yaptım. İki günlük haftasonu arasından sonra renkler iyi geldi tüylerde neşe dikti. Yarın içinde aynı enerjiyi kendimde bulabilmeyi umuyorum ve ahhh eklemlerimmm diyerek bu yazıyı bitiriyorum.

Salı - Cuma Pazarı...

Nisan ayı bitiyor az kaldı. Sonrasında rutin blog hayatıma dönmeyi planlıyorum. Bu arada yeni fikirlerim ve de projelerim var elbet. İşte bu projeler için bir ön etüd yapıyım dedim. Denemece yapmak için malzemeye ihtiyacım hasıl olunca salı pazarına gidiyim bari dedim. Pazar bilindik yerinden taşındığından beri hiç gitmemiştim. Sordum danıştım cuma günleri açılanı bana daha uygunmuş kalktım gittim. Yürü yürü helak olmuş bacaklarımla eve döndüğümde kahvemi alıp masamın başına geçtim. O kadar rengi bir arada görmek aklımı şaşırttı . Aynı duyguyu çalışmama aktarmayı uygun buldum. Bir kaç farklı renk boyayı direkt kağıdın üzerine sıkıp sayfayı katladım ve elimle üzerine bastırdım. Ortaya bol damarlı ebruli bir desen çıktı. Uzun bir süre kuruttuktan sonra Tchibo'dan aldığım dev delgecimle kağıt kurdelemsi dantelimi kestim ve yapıştırdım. Koton bir kurdeleye baskı yapıp onuda yapıştırdım. Ama yan sayfa boş kaldı. Dengeyi korumak lazım sonuçda oraya da kağıt kurdelenin kalanından bir uzun şerit ve yapraklar kesip pembe kumaş bir çiçekle işi bitirdim. Ve renkli salı - cumanın sonu nokta....

Rastgele...

Birden fazla paletim var . Nedense bir türlü alışamadım onları kullanmaya. Muhtemelen temizlemek zor geldiği içindir. Madem kullanmıyorsun niye aldın diyenleriniz çıkabilir, hiç bir fikrim yok. Ben daha çok posta kutusunda bulduğum reklam broşürlerini, market dergilerini palet olarak kullanmayı seviyorum. Kullanılmış kağıtları palet olarak kullanmanın en güzel yanı farklı renkleri karıştırırken üzerinde kalan boya artıklarının yeni resimler oluşturması. Her seferinde olmasa da bazıları o kadar hoşuma gidiyor ki onları da kullanmadan duramıyorum. Gördüğünüz üzere yine duramadım kestim, biçtim bazılarını. Sayfamı önce farklı renklerle boyadım, ardındanda kestiğim minik parçaları rastgele üzerine yapıştırdım. İyi oldu, güzel yani, sevdim...

Renkli Bayramlar...

Öncelikle sevgili çocukların ve benim gibi daima çocuk kalacak olanların en bi güzel bayramı kutlu olsun. Bayram sebebiyle evde olan eşim mutlu mutlu tvnin başında film seyrederken ben de kendi bayram eğlencemin peşinde oyun odasındaydım. Önce  şöyle bir gezindim, biraz dergi karıştırdım, aradım taradım ve bir yeni malzemeyi daha bu günki kolajımın içine katmayı başardım. Çalışmaya önce malzeme toplayarak başlamak işi kolaylaştırıyor bence, renk ve desen seçimi yapılınca herşey bir anlamda kendiliğinden gelişiyor. Kolaj parçalarım boyanmış dergi parçası, bir kadın fotoğrafı, bir kuş figürü, bir parça renkli pelür kağıt ve vintage yazı karakterlerinin üzerine eklenmiş kolay transfer deseninden olşuyor. Tüm bunları basit dikdörtgen şeklinde maviye boyadığım zemin üzerinde bir araya getirdim. Tam da bu noktada yeni malzemem devreye girdi. Son yıllarda moda olan mutfak ve banyo duvarlarında kullanılan cam mozaikler var ya, işte onlardan üçü katalogdan uçup çalışmamın bir kenarına iniverdiler, sağolsunlar böylece çalışmam  tamamlanıverdi. Yarın görüşmek dileğiyle...