Oyun odama depolama ihtiyacım için aldığım iki kutu başıma iş açtı. Onları düzenleyip, yerleştireyim derken bir de ne göreyim, üç gündür dolanıp duruyorum odada. "Onun yeri burası değildi ki. Aaa burayamı koymuşum , ne zamandır arıyordum. Bu da nerden çıktı"ların arasında anladım ki çook dağılmışım çoook. Neyse ki, sanırım, yani herhalde, çok emin değilim ama bitti galiba=))
Yazmayan kalemler atıldı, kağıtlar ayrılıp, yerleştirildi. Boyalar, fırçalar, bantlar, stencillar kısaca hemen herşey düzen, nizam ve intizam içinde huzura erdiler. Elbette bende de bir hafifleme duygusu yaşanmadı değil. Ama yorulmuşum, karnımda acıkmış. Yemek saatine daha var diyip buzdolabının karşısına geçtim. Kocaman bir parça antep fıstıklı çikolatayı hoooop mideye yolladım. İyi geldi doğrusu. Yani nasıl iyi gelmez; o koku, anteple kakaonun uyumu mmmmm. İlaç gibi, her ruh haline iyi gelir. Yapması zor, yemesi kolay bence her iki durumda da mutluluk verici. Bu yılki yapılmalı, gidilmeli, alınmalı listeme bir de çikolata kursu ekledim. Bir haftasonu, belki de soğuk bir kış gününde neden olmasın... Bence iştah açan bir sayfa oldu, gerisi sevgiliyi ikna etmeye kaldı. Eğer gelmek istemezse bana eşlik etmek isteyenler lütfen parmak kaldırsın=)))
bennnnn
YanıtlaSilTamam vakti gelince haber vericem sana da =))
Sil