Yeni Kaktüslerim...

Teyzelerim, kuzenlerim, ablalarım ev başına en az üç kadın düşen bir ailenin içine doğdum ben. Tablo oldukça renkli olsada bu kadınların her biri renkler gibi birbirlerinden farklı. Hemen hepsinin ortak bir noktası da var elbette, yeşil parmaklı olmaları... Dokundukları en küçük dal parçasını bir orman kıvamına getirme yeteneğiyle doğmuşlar. Hemen hepsi dedim ya neden mi? Ben hariç... Bu yeteneğin kıyısından geçmek şöyle dursun asla ölmez denilen ki külliyen yalan, kaktüsleri bile öldürebilmek gibi başarılarım az değildir. Yıllar içinde bir dünya bitkiyi hakkın rahmetine kavuşturduktan sonra artık vazgeçtim. O çok beğendiğim sardunyalar, menekşeler, kaktüsler, succulentler başkalarının evinde sevdiğim varıklar olarak hayatımdalar. Bugünse öldüremeyeceğimi bildiğim kaktüs kolleksiyonumla karşınızdayım. Hem de sınırsız renk ve olasılık alternatifleriyle... Bir süredir üzerinde düşündüğüm bu kolleksiyonu kuşlar için tasarladım. Bir de oturup muhtelif saksılar yapacağım ki bugüne yetişmediler. Belki yeni model kaktüslerimi de o saksıların içinde büyütürüm. Şimdilik elimde bunlar var. Keyifli bahçelerde yine görüşmek dileğiyle, sevgiler... 

                                          

Defterimi Nasıl Yaparım?

Flaş, flaş, flaş... Bir son dakika haberi; az sonra... Titrek baykuşdan bir ilk.... İstanbul Yoga Merkezinin sevgili eğitmenlerine eğitim vermenin haklı mutluluğuyla karşınızdayım :) Şaka bir yana sevgili arkadaşlarım Örge, Sevilay, Nergis ve Ayferi'yle harika bir "kendi defterimi nasıl yaparım" atölyesi gerçekleştirdik dün. Küçük bir hediyeyle başlayan merakları büyüdü büyüdü acaba bizde yapabilir miyiz ile devam etti, ardından bize öğretir misin sorusu gelince elbette dedim. Hiç ara vermeden plan yapıldı, listeler hazırlandı, tarih, saat ve yer kararlaştırıldı. Yağmurlu, karlı ve fırtınalı bir İstanbul gününe Örge'nin keyifli yoga seansıyla başlayıp, eğlenceli atölye çalışmamızla devam ettik. Kağıtlar havalarda uçuştu, kurdeleler masalara renk kattı. Birbirinden renkli defter kapakları tasarlayan öğrencilerim ellerini bir güzel kirletti ki bence bazı durumlarda kirlenmek güzeldir. Sonunda hayatı, kahkahayı ve bilgiyi paylaştığımız muhteşem bir gün yaşandı. Umarım daha niceleri olur. Oyun odama renk kattınız kızlar hepinize teşekkürler....

Keyifle...

Kar yağıyor ya çocuklar gibiyim nedensiz değil keyfim. Hava soğuk ama o minik tanecikleri düşünmek bile içimi ısıtıyor. Hiç bir şey yapasım yok elime kahve fincanımı alıp gökyüzünü seyre dalmaktan başka... Hava kararmaya yüz tuttu çoktan. Dışarıdan gelen arabaların gürültüsüne sokakların ıslak sesleri karışıyor. Canım şair olmayı çekti ama nerdeee...Kelimeleri kullanıp duygular, hayatlar, yeni kentler kurmak zor. En iyi yol bildiğindir derler ya benim ki de o hesap. Peki ben ne bilirim; kağıtları bilirim mesela onları evirir çevirir yeni şekiller veririm. Az biraz renkleri bilirim, boyalarla oynamayı sonra. Yeni bir hayat yaratamasam da keçeyle çantalar yapabilirim. Yaptıklarımla dostlara keyif veririm, neşe veririm. Gülen yüzlerinden çalarım biraz kendimi mutlu ederim. Eski yılın son günlerinden kalan bir kaç fotoğrafım var paylaşacağım. Yeni yıla farklı bir giriş yaptım farkındayım, dilerim ki hikayelerimizin gelişme ve sonuç bölümleri güzel olsun. Her yeni gün yüzümüzü güldürecek milyon tane neden versin herbirimize. Yine görüşmek dileğiyle...