Çocuları örnek almak lazım bazen. Umursamazlar, sonuçdan ziyade süreç içinde keyif almaları önemlidir onlar için. Eğlenmek hayatın başlıca amacıdır ve bunu oldukça ciddiye alırlar. Kimin ne düşündüğünün önemi yoktur. O yüzden tam da kendileri olabilirler.
Yaşımız nedeniyle büyük olarak sınıflandırıldığımız için bizler bunların çoğunu yapamayız. Yapmak istesek birileri bize sorumsuz filan der canımız sıkılır. Bu durumda kapalı kapılar devreye girer. Çılgınca dans edebilir, notaları bilmesenizde şarkı çığırabilir, nedeni meçhul kahkahalar atabilirsiniz. Hatta böyle rulo kağıtlara benekli insanlar, kuşlu insanlar, patlak gözler çizebilirsiniz. Akşam eve gelen eşiniz sizi salonun ortasında koca koca kafalarla içli dışkı bulduğunda "Çocuklar ne güzel çizdiler onlara bakıyorum, gelip baksana " dersiniz olur biter. Maalesef bizim evde çocuk yok, o yüzden kibarca "abartmışsın" da bu kadar eğlence için katlanılabilir bir bedel sanırsam, galiba...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder