Mevsimin ilk yağmurları toprağa düştü. Rüzgar estiğinde ürpertir oldu içimi. Sonbahar geldi demeye dilim varmıyorsada hala, sanki ufak ufak göründü kapının ardından. En sevdiğim dersem haksızlık olur diğerlerine ama ayrı severim sonbaharı. Özellikle son yıllarda benim için, doğduğum, büyüdüğüm şehri ziyaretle özdeşleşti bu mevsim. İzmir'e gider ailemle, eski dostlarımla, gençliğim ve çocukluğumla özlem gideririm. Bu yılki ziyaretim ekim ayının sonunda. Yolculuğa daha çok var olsun, ben şimdiden minik hediyelerimi kurgulayıp, hazırlamaya başladım. İşte onlardan ilki. Kışın keyifle kullanılacak keçe bir çanta. Patronu filan yok. Bir metreye bir metrelik, kahverengi keçeden tek parça şeklinde kestim. Üzerine şeritler diktim, kesişen. Kenarları birleştirip bir de sap bölümünü kesince tamam oldu. Unutmadan dayanıklı olsun diye kalın keçeden yaptım. Kim severse onundur artık. Diğer hediyeler hala kafamda, ordan çıktıkça paylaşmayı planlıyorum sizlerle. Bu serin akşamdan şimdilik bu kadar, bol hediyeli , rengarenk günler dileğiyle....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder